За татковина на сочогледот се смета Мексико, а името го добил по тоа што секое утро се врти кон сонцето кое изгрева. Пред околу 5 века Шпанците го донеле семето на сончогледот во Европа поради убавината на цветот и го насадиле во мадридската ботаничка градина. Бил одгледуван во цела Европа, но дури во 1830 година во Русија е исцедено првото масло од неговите семки, а планираното одгледување почнало на почетокот од 20 век.
Сончогледот е едногодишно растение кое може да порасне до 3 метри во висина. Има големи срцелики листови и цветови кои може да бидат со дијаметар до 30 cm.
Како декоративни одгледани се повеќе видови. Некои се ниски и грмушкасти со височина од 40-60 cm, а има и такви кои растат до 1,5 метри. Цветовите може да бидат полни и еднослојни, а нивната боја во градација од најсветло жолта па се до црвена. Треба да се посади на сончево место и редовно да се полева. Се размножува со семе кое во април се сади директно во градината. Цвета од јули до септември.
Високите вариетети, иако имаат цврсто стебло, треба да се потпрат со стап бидејќи може да се скршат од ветар или дожд. Не е препорачливо да се садат во саксија, бидејќи немаат јак корен и поради својата висина и бујност се нестабилни.